“Om iemand te helpen, is een kaartje niet genoeg” Een kaartje zal het inderdaad niet oplossen voor de ander. Maar het kan wel zalven, verzachten, troosten. En is dat ook niet genoeg? Laat je angst om niet genoeg te doen je niet tegenhouden om via een postkaart een hart onder de riem te steken. Een kaartje is altijd welkom.📮 foto/styling @rosewild_styling 
Dat gevoel van schuld, dat is het moeilijkste aan grenzen stellen. Je hoofd maalt en maalt en maalt. Want zoveel emoties, zoveel ongemak. Was dat nu niet egoïstisch van mij? Misschien voelt ze zich gekwetst? Had ik dat wel moeten zeggen? Mag ik wel uitkomen voor mijn mening? Gaan ze kwaad zijn? We zijn grootgebracht met het gevoel dat we voor anderen goed moeten doen. En niet voor onszelf. Wil je kunnen omgaan met dat schuldgevoel? Dan moet je eerst horen dat grenzen stellen een skill is. Het vergt oefening en het gaat eerst oncomfortabel kut voelen. Je zal aan jezelf gaan twijfelen. Grenzen stellen is een vaardigheid die je wellicht nooit geleerd hebt. Vandaar dat onwennige, knagende gevoel. Je bent het niet gewoon, dus voel je je schuldig. Schuld is dus een teken aan de wand. Geen teken dat je iets fout doet, maar dat je verandering aan de horizon kan zien. Je kiest voor jezelf. Steeds opnieuw stel je grenzen, je houdt vol. Je gaat door het discomfort, tot het goed voelt. Want dat gaat gebeuren, dat beloof ik je. Écht. (al leerde Grey’s Anatomy me dat je niemand iets mag beloven) Want door grenzen te blijven stellen, leer je om aan je eigen woord te houden. Je hoofd draait de focus naar binnen. En zo verdwijnt dat schuldgevoel. Het glas is half vol(houden).🥛 Deel in je stories, als herinnering voor anderen - maar vooral voor jezelf he. credit eerste foto @archillect 
Misschien heeft het jou ook al tegengehouden om een kaartje te sturen: je weet niet of de ontvanger er wel over wil praten.🤔 Dat is de pracht van post en de traagheid ervan. Door een kaartje te sturen, dwing je niemand om te praten. Je geeft wel aan: ik ben er voor je, ik zie je, je staat er niet alleen voor. De ontvanger kan de tijd nemen om zelf te beslissen wanneer ze wil praten. Zo’n boodschap kan nooit genoeg verspreid worden. Lieve post komt altijd aan.💌 Deel in je stories & verspreid deze boodschap mee.🫂 illustratie voor postkaart mental health door @floredeman_illustration (spoiler: deze postkaart keert terug 🤫) 
Het is zover! Ik ben zo zo zo blij dat ik je eindelijk kan vertellen over de nieuwe reeks postkaarten rond gevoelens die er aan komt.💌 Al is het nog altijd die lelijke crisis. We hoorden steeds opnieuw ‘deze weken zijn cruciaal’, er bleven aanpassingen komen (wie kon er nog volgen?). En dan valt het woord: een derde lockdown. Dit weegt op iedereen. Iedereen heeft het lastig. Daarom wil ik nu iets doen. Ik informeer naar vrijwilligerswerk (al dan niet als psycholoog). En ik wil zalven met een nieuwe reeks postkaarten. Want all the feels, dat vat het afgelopen jaar wel samen, niet? We moeten opnieuw in ons kot blijven, aanrakingen van vrienden en familie zijn misschien al een verre herinnering. Dus kom ik opnieuw met postkaarten rond gevoelens, voor boodschappen van liefde en herkenning. Voor deze reeks werk ik samen met 3 fantastische vrouwelijke illustratoren. Ik vertel je héél gauw om wie het gaat (ik ben super enthousiast over onze samenwerking).👩🏻👩🏼👩🏻🦰 Een kaartje zal €3,5 per stuk kosten. Je steunt er opnieuw een initiatief rond mentale gezondheid mee. Ik kan niet wachten om ze aan jou te tonen! Volg je mee? Blijf dan nog even hangen (alles is ontsmet).♥️ 
De lente valt niet tegen te houden.🌸🌸 ♥️ ik zeg het op een zalvende toon, en met troost, als je een nieuwe begin (nu) lastig vindt (klinken). ❕lees het met een uitroepteken - als je net snakt naar frisse moed. De lente valt niet tegen te houden. foto: @presentandcorrect 
Vijf jaar geleden belandde ik in een burn-out door over mijn eigen grenzen te blijven gaan. Sindsdien leid ik een andere manier van leven. Eén die beter aansluit bij mijn introverte karakter, zachter, weg van drukte en verwachtingen die niet de mijne zijn.♥️📚 foto @rosewild_styling 
Stappen-deler. Je hoeft niet alles te delen met iedereen, en je hoeft het niet allemaal in één keer te doen. Je mag wat je op je lever hebt ook in stappen vertellen. ❔Het is oké als je nog niet weet wat je nu nodig hebt. ⏱️ Als het voor jou tijd vraagt om de ander te vertrouwen, dat kan. Laat weten hoe ze jou hiermee kunnen helpen (als je daar een idee van hebt). ⏰Ik weet dat delen over jezelf moeilijk kan zijn voor je. Neem je tijd. Je hoeft niet alles in één keer te delen. ♥️♥️ foto: @rosewild_styling 
Herkenbaar? Je ziet verdriet en je weet niet wat te zeggen? Laat het je niet tegenhouden ♥️ We willen het graag goed doen, het juiste zeggen bij verdriet. We willen de ander niet dieper of verder in de droefheid duwen, maar het is vaak even zoeken naar de juiste woorden. Het is niet zo dat er in dit soort situatie one-size-fits-all woorden zijn, en er is niet één juist antwoord. Maar je kent verdriet wel. Je voelt het ook, dus vertrek daaruit. Ga uit van de woorden die je kent. Of spreek uit dat je het zelf even niet weet. Dat mag. Zeg dus gerust: - Ik weet niet wat ik nu moet zeggen, ik hoor je. - Ik heb hier zo weinig woorden voor. - Ik weet niet goed wat zeggen, behalve dat ik naar je wil luisteren. - Ik heb er zelf even geen woorden voor, maar ik ben er voor je. Heb je het moeilijk om in moeilijke situaties op ‘de juiste woorden’ te komen? Sla deze post dan op, als reminder dat het oké is.💾♥️ foto: @rosewild_styling 
Laatste kans om postkaarten rond mentale gezondheid in te slaan 💌 De kaartjes die ik maakte met @floredeman_illustration @jacquesandlise en Sassafras De Bruyn om gevoelens bespreekbaar te maken, verdwijnen uit het aanbod (behalve ‘Samen’). Ik heb helaas geen prachtige massieve archiefkast om alles in op te bergen. Ze maken dus plaats voor nieuwe kaarten en ideeën. Hou dit profiel dus zeker in de gaten. Het idee voor deze eerlijke kaarten, wars van clichés, ontstond tijdens de lockdown in het voorjaar. Ik begon kaartjes naar vrienden, familie en onbekenden te schrijven. Het gevoel dat ik wou overbrengen, bleek echt ‘aan te komen’. Het deed me als startende psycholoog-ondernemer nadenken over het vormgeven van (moeilijke) gevoelens. Zo’n aanbod vond ik nergens in de winkels of online. Dus besloot ik het zelf uit te brengen. Wil je nog postkaarten kopen én daarmee @eleonoor_vzw steunen? Stuur me een DM of antwoord hieronder in een reactie. Prijs per kaartje is 3,5 euro, de dankbaarheid voor eeuwig.♥️ foto/styling: @rosewild_styling bloemen: @plukblomme 
Een boek is bijna altijd meervoud.📚 Doorheen ons huis vind je verschillende stapels boeken: op de eettafel, op mijn nachtkastje, op de trap, in de boekenkast, op mijn bureau,… Een boek is hier zelden alleen. Mijn nachtkastje vormt nu een verzamelpunt voor: – ‘Brons, over glimmende schatten in mistige moerassen’ van archeoloog-schrijver @lindadielemans. – Kobo e-book vol non-fictie en (vooral historische dan wel zeemzoete) romans. - Kindertijd’ van Tove Ditlevsen, verhalen uit een volkswijk in Kopenhagen tijdens het interbellum. Getipt door @buchbar. Wat ben jij nu van je stapel(s) aan het lezen? foto: @rosewild_styling 
Koop nu een kaartje en steun het goede doel extra.💌 Koop je tem 30/11 een kaartje van @jacquesandlise — ‘lippen’ of ‘oog’, dan stort ik het bedrag volledig door aan @eleonoor_vzw. Dat is €3,5 per kaartje. Je zit thuis in je eigen bubbel, maar wil graag een vriendin, collega, mede-onderneemster,.. laten weten: hey ik wil naar je luisteren, vertel maar. Ik mis je. Dat is kaartje ‘lippen’ (foto 1). Daar kunnen we niet genoeg van sturen.♥️ Nu denk je: jaaaa ik wil deze postkaarten kopen en @eleonoor_vzw extra steunen. Wel, stuur me dan een DM of antwoord hieronder in een reactie. Jij betaalt per kaartje 3,5 euro — ik schrijf het volledige bedrag over. illustratie: @jacquesandlise idee postkaarten: @lieselaerts styling en foto (1): @rosewild_styling bloemen: @plukblomme 
Voor jezelf kiezen, de beste reden om iets (niet) te doen. Het is oké om rekening te houden met uzelf, uw noden.♥️ foto en styling: @rosewild_styling 
Met ieder nieuw gezicht, wil ik mezelf even voorstellen: ik ben Liese en noem mezelf nu psycholoog-ondernemer, ik eet bananenpannenkoeken in ons huur-rijhuis, geniet van onze moestuin en kan Gilmore Girls oneindig vaak herbekijken. Ik ben stiefmoeder van twee kindjes en we hebben twee katten: Venkel en Bacon. (swipe voor 🐱🐱 ➡️) De voorbije jaren leerde ik mezelf als een introvert kennen. Dat betekent niet dat ik stil of verlegen ben, maar dat ik mijn energie uit mezelf haal. Drukte kan me vermoeien terwijl nadenken en alleen zijn mij bakken energie geven. Daarom lees ik bijna iedere avond een fictieboek en verdiep ik me dagelijks in zelfontwikkeling.📚 Zo kan ik als psycholoog en ondernemer gezwind voor jou aan de slag. En jij? Ben jij introvert, extravert of iets daartussenin?♥️ foto: @lieselotengelenfotografie locatie: @zuiderbad_